ಅಲ್ಲಾದರೂ ನಿನ್ನಾತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲಿ.....

ಸಣ್ಣ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದ ಹುಡುಗಿ, ಕೊನೆಗೂ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣನ್ನು ತೆರೆಯಲೇ ಇಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ಜಂಜಾಟ ಸಾಕು ಸಾಕೆನ್ನುತ್ತ ಶಾಶ್ವತ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿಬಿಟ್ಟಳು......!

ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಮಾವನ ಮಗಳಾದರೂ, ಅಣ್ಣ-ತಂಗಿಯಂಥ ಮಧುರ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಲೇಪ. ಬಾಯ್ತುಂಬ 'ಅಣ್ಣ...' ಎಂದು ಅವಳು ಕರೆವಾಗ, 'ಮರಿ' ಎನ್ನುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಕಣ್ಮುಂದೆಯೇ ಆಡಿ, ಬೆಳೆದ ಹುಡುಗಿ. ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಲೇ ದೊಡ್ಡವಳಾಗಿ, ಹಸೆಮಣೆ ಏರಿದ್ದಳು. ಕೈ ಹಿಡಿದಾತನ ಮನೆ ಬೆಳಗಿದ್ದಲ್ಲದೆ, ಪುಟ್ಟ ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ತನ್ನ ಮಡಿಲನ್ನು ಸಹ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಈಗಷ್ಟೇ ಆ ಹಸುಳೆಗೆ ಒಂದು ವಸಂತ. ಅಮ್ಮನ ಕೈ ಬೆರಳು ಹಿಡಿದು ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ; ಚಂದಮಾಮನ ನೋಡಿ ಕೈ ತುತ್ತು ತಿಂದಿದ್ದ; ಬಿದ್ದಾಗ ಓಡೋಡಿ ಬಂದು ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ; ತೊದಲು ನುಡಿಯಿಂದ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ. ಎಲ್ಲ ಮರೆತು ಅಮ್ಮನೇ ಶಾಶ್ವತ ಎಂದು ಅವಳ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದ... ಇನ್ನುಮುಂದೆ ಆ ಹಸುಳೆಗೆ ಅಮ್ಮನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ ಮುಸುಕು.... ಮುಸುಕು.

ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅಮ್ಮ ಆದರೂ ತನ್ನ ತುಂಟಾಟ ಇನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟಿರದ ಹುಡುಗಿ. ಮಾತಿನ ಮಲ್ಲಿ. ಚೆನೈ ಎಕ್ಸಪ್ರೆಸ್ ನಂತೆ ಒಂದೇ ಓಘದಲ್ಲಿ ಮಾತು ಮಾತು ಮಾತು. ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯೆಯೇ ಹಾಸ್ಯ ಚಟಾಕಿ. ಅವಳ ಮಾತಿಗೆ ಮನಸೋಲದವರೇ ಇಲ್ಲ. ಅವಳ ಮಾತು, ಹಾಸ್ಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸು ಅರಳಿಸುತ್ತಿತ್ತೇ ಹೊರತು, ಎಂದೂ ಮನಸ್ಸು ನೋಯಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಅವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಪೂರ್ಣವಿರಾಮ. 
'ಸಾವು' ಎಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆ, ಯಾವಾಗ, ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊಂಚು ಹಾಕಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಅಸಾಧ್ಯ. ಅದು ನಿಷ್ಕರುಣಿ, ಕ್ರೂರಿ, ಪಾಪಿ. ಯಾವ ಭೇದ-ಭಾವವೂ ಇಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ನೀಳ ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಬಾಚಿ ಸೆಳೆದು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅದರ ಕಪಿ ಮುಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ, ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದಳು. ನನ್ನಿಂದಾದ ತಪ್ಪನ್ನು ಮನ್ನಿಸಿ ಎಂದು ಬಾರದ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪಯಣಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು. ಹೆತ್ತ ಕರುಳನ್ನು ಒಬ್ಬಂಟಿ ಮಾಡಿ....
ಇಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಶಾಂತಿ, ಕಾಣದ ಲೋಕದಲ್ಲಾದರೂ ನಿನ್ನಾತ್ಮಕ್ಕೆ ಸಿಗಲಿ....😭 😢